Rekrutacja

Wczoraj wysłałem dokumenty aplikacyjne jako odpowiedź na ofertę pracy skierowaną do dyrektorów oddziału placówki telekomunikacyjnej i już dziś otrzymałem telefon z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną, która odbędzie się w następnym tygodniu w poniedziałek o godzinie 12.00. Najchętniej ustawiłbym to spotkanie najwcześniej jak się dało, jednak termin był nienegocjowalny, a ja musiałem na niego przystać, o ile zależało mi na udziale w rozmowie.

Jakiś czas temu pożegnałem się z funkcją dyrektora w pewnej firmie prywatnej i od tego czasu rozpocząłem poszukiwania podobnego stanowiska pracy. Wbrew moim oczekiwaniom i powszechnym opiniom pracy dla dyrektorów nie ma w Rybniku zbyt wiele, a oferta zatrudnienia na stanowisku dyrektora oddziału była jedną z niewielu, jakie pojawiły się w ostatnim czasie w Internecie.

Na początku swojego bezrobocia zarzekałem się, że nie chcę pracować w branży telekomunikacyjnej ani finansowej, jednak teraz moje nastawienie uległo zmianie i jestem otwarty na wszelkie możliwe opcje nawiązania współpracy. Obecna sytuacja na rynku pracy jest dość trudna, dlatego nie ma co narzekać i być wybrednym – lepiej brać co jest i dopiero po jakimś czasie decydować się na zmiany i poszukiwanie nowych wyzwań, dyrektor oddziału Rybnik.

Mam nadzieję, że zbliżająca się rozmowa kwalifikacyjna nie pójdzie mi tak, jak ta poprzednia, czyli beznadziejnie. Tym razem mam zamiar porządnie przygotować się na spotkanie, a nie jak ostatnio iść na żywioł. Pracodawcy chyba nie przepadają za nieprzygotowanymi kandydatami.

Wiele razy zastanawiam się czy głupota ludzka w dzisiejszych czasach ma granice czy jednak tych granic nie ma. Po dziesięciu latach w zawodzie dyrektora oddziału pewnej firmy konsultingowej coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że tych granic nie ma, a jeśli są, to na pewno gdzieś bardzo daleko, gdzie ja nie zdążyłem jeszcze dotrzeć. W swojej pracy miałem okazję zetknąć się z wieloma naprawdę różnymi osobami, które w swym postępowaniu i decyzjach udowadniały, że o prawdziwym życiu oraz o pracy zawodowej w konsultingu nie mają zielonego pojęcia. Jeśli trafiałem na wyjątkowo opornego pracownika, nie pozostawało mi nic więcej, jak tylko zadbać o jego natychmiastowe zwolnienie i zatrudnienie w jego miejsce kogoś bardziej kompetentnego.

Nauczyłem się, że jeśli chcę mieć w swoim oddziale naprawdę dobrych pracowników znających się na rzeczy, to ja sam muszę nadzorować proces rekrutacyjny i uczestniczyć w rozmowach przeprowadzanych z kandydatami. Mój zastępca oraz kierownicy działu nie znają się na ludziach i mimo, że są bardzo dobrzy w tym, co robią, zupełnie nie potrafią wybrać dobrych pracowników, dyrektor oddziału Kielce.

Na szczęście ja wiem kogo potrzebuję w swojej firmie i jakie umiejętności ten ktoś ma posiadać, dlatego odkąd zacząłem interesować się naborami organizowanymi przez oddział, nie zatrudniłem ani razu kogoś, kto nie spełniałby moich oczekiwać. Oczywiście zdarzyło się parę osób, które dość szybko zrezygnowało z pracy, jednak była to ich suwerenna decyzja, a nie odgórny przymus.

Gdy zacząłem produkować swoje CV, które miało mi zapewnić posadę dyrektora oddziału placówki finansowej, o jakiej marzyłem od wielu, lat okazało się, że gdyby życiorys miał zawierać wszelkie informacje, jakie chciałbym w nim umieścić, jego objętość wynosiłaby ponad dwie strony A4, czyli nieco za dużo jak na wymogi rekrutacyjne, dyrektor oddziału Legnica. Oczywiście mogłem zagęścić linijki i napisać wszystko skrótowo, jednak w taki sposób powstałby mało czytelny i przejrzysty dokument o długości 1,5 strony A4.

Na pewno każdy, kto kiedykolwiek brał udział w procesach rekrutacyjnych zdaje sobie sprawę, że rekruterzy organizujący nabór posiadają określone wymagania co do formy i objętości dostarczanych dokumentów. Idealne CV ma zaledwie jedną stronę A4, jest przejrzyste, czytelnie napisane i zachęcające do wglądu. Nieprzekraczalnym maksimum są jednak dwie strony, które dla niektórych, w tym dla mnie, i tak stanowią bardzo małą objętość.

Przygotowując życiorys na stanowisko dyrektora oddziału postanowiłem usunąć ze swojego dokumentu pewne najmniej ważne informacje. Jakiś czas zastanawiałem się, które to są te najmniej istotne, by nie wyrzucić czasem czegoś, na co komisja rekrutacyjna mogłaby zwrócić uwagę. Jeszcze nie wiem czy stworzony przeze mnie dokument spełnia swoją rolę, bo na razie nie dostałem żadnego zaproszenia na rozmowę kwalifikacyjną. Niedługo na pewno to się zmieni.

Nie wiem ile czasu przyjdzie mi jeszcze harować w oddziale banku, w którym jestem zatrudniony od ponad dziesięciu lat zanim nie otrzymam szansy na awans na stanowisko dyrektora. Do tej pory dochrapałem się jedynie do pozycji zastępcy, co jest niemałym sukcesem, jednak dopóki nie zasiądę na najwyższym stołku w oddziale, dopóty nie będę w 100% zadowolony z tego, co obecnie robię. Regularnie dążę do tego, żeby w końcu udało mi się otrzymać awans, ale im bardziej się staram, tym szansa na stołek dyrektora się ode mnie odsuwa.

Jakiś czas temu cały oddział obiegła informacja, że pan Feliks, obecny dyrektor ma zamiar przejść do innego oddziału, a u nas pozostanie nieobsadzony dyrektorski wakat. Oczami wyobraźni już widziałem jak ja zasiadam na fotelu dyrektora i zajmuję się tym wszystkim, co robię obecnie, tyle że jestem osobą numer jeden w całym oddziale. Niestety, po jakimś czasie okazało się, że informacja o domniemanych przenosinach dyrektora to zwykłe plotki, a pan Feliks nie ma zamiaru ruszać się donikąd, bo bardzo odpowiada mu obecnie zajmowane stanowisko pracy.

Nie dziwię się, że mu odpowiada, skoro on piastuje funkcję dyrektora, dyrektor oddziału Szczecin, a wszystkie dyrektorskie obowiązki tak naprawdę wypełniam ja. To ja jestem prawą ręką dyrektora, bez której nie umiałby sobie poradzić. Jestem ciekawy co powiedziałby zarząd banku gdyby dowiedział się, że tak naprawdę wszystkie oddziałowe sprawy pilotuje nie dyrektor, a jego obrotny zastępca. Obecnemu dyrektorowi wydaje się chyba, że jego głównym zadaniem jest jedynie dobrze wyglądać.

Wczoraj podczas zwykłego przeglądania ofert pracy dla mieszkańców Gdyni i okolic natrafiłam na ofertę pracy dla dyrektora oddziału ds. obsługi klientów indywidualnych. Niedawno zakończyłam współpracę z pewną firmą, w której pracowałam jako kierownik działu obsługi klientów i pomyślałam, że zdobyte doświadczenie mogłoby się okazać cennym atutem w procesie rekrutacyjnym. Kierownik to oczywiście nie to samo co dyrektor (dyrektor oddziału Gdynia), jednak przy odrobinie szczęścia na pewno dałabym sobie radę ze wszystkim.

Jako kierownik oddziału ds. obsługi klientów indywidualnych  zajmowałabym się koordynowaniem różnych działań maksymalizujących wydajność systemu obsługi klientów w instytucji finansowej. Nadzorowałabym pracę wykwalifikowanego personelu i osobiście kontaktowała się z najważniejszymi klientami placówki. Dbałabym o rzetelne wykonywanie obowiązków przez wszystkich podwładnych.

Żeby wziąć udział w rekrutacji muszę spełnić szereg różnych wymagań, z których większość na szczęście zgadza się z moim profilem zawodowym. Posiadam dyplom ukończenia wyższej uczelni ekonomicznej oraz mogę pochwalić się wiedzą w zakresie prawa finansowego i marketingu. Do tej pory przez cztery lata pracowałam w finansach i obsłudze klienta, więc doświadczenie też posiadam. Znam język angielski w stopniu zaawansowanym, a dodatkowo dość płynnie posługuję się językiem niemieckim, co mogłoby stanowić dodatkowy atut. Na wymogi osobowościowe w ogóle nie zwracam uwagi bo wiem, że na pewno wszystkie spełniam. Chyba czas wysłać CV!

W końcu mój mąż postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i przestać liczyć na awans w obrębie swojej obecnej firmy, a wziąć się za poszukiwania pracy w innej instytucji lub przedsiębiorstwie. Od roku powtarzałam mężowi, że na obecnym stanowisku nie wykorzystuje swoich wszystkich zdolności i umiejętności, dlatego powinien poszukać innego pracodawcy. Człowiek z jego wykształceniem, doświadczeniem zawodowym i stażem pracy powinien pracować jako dyrektor, a nie jakiś marny kierownik.

W związku z podjęciem decyzji o poszukiwaniach pracy na stanowisku dyrektora placówki lub dyrektora oddziału (dyrektor oddziału Rzeszów) mąż postanowił odświeżyć nieco swoje dokumenty aplikacyjne, których treść i forma odbiegają od stanu aktualnego. Z tego co pamiętam, mąż swoje CV napisał przed pięcioma laty, gdy ubiegał się o pracę w obecnej firmie. Od tamtego czasu sporo się zmieniło, mój mąż również.

Jako, że w naszym związku to ja byłam zawsze specem od wszelkich pism, dokumentów i estetyki, moim zadaniem zostało przeredagowanie dokumentów aplikacyjnych męża. Cały wieczór spędziłam na sklecaniu ładnych zdań i komponowaniu ich w jedną, powalającą całość. Mam nadzieję, że moja praca nie pójdzie na marne, mąż zostanie zaproszony na kilka rozmów kwalifikacyjnych i uda mu się wyrwać z firmy, która nie daje mu szans na dalszy rozwój zawodowy.  Mam też nadzieję, że swój sukces będzie po części zawdzięczał mojej ciężkiej pracy!